Introductie tot de mushing - Of Resurrection

Blizzard on top
Of Resurrection
Logo of resurrection
Ga naar de inhoud

Introductie tot de mushing

Introductie tot de beginners handleiding

In mijn begin jaren dat ik in de sledehondensport terecht kwam had ik het " technologisch " virus al te pakken.
Het was de tijd van de opkomst van het internet, je eerste abonement om het gloednieuw internet te kunnen betreden op zoek naar ... euh, iets.
Het was nog allemaal niet erg duidelijk wat je er mee kon doen of zou kunnen doen.
Nu is het allemaal poep simpel en vanzelfsprekend, maar in den beginne; verre van eenvoudig.

Na een tijd begon het Wold Wide Web zich verder te ontwikkelen en je begon al aardig wat ermee aan te vangen, nog later je website maken en informatie vergaren over hetgeen je zoal bezig hield.
Al die jaren stapel je info op die je interessant vind en die sleur je dan mee van de ene pc naar de andere en er gaat ook heel wat verloren uiteraard.
Maar na meer dan twintig jaar snuister je rond op je harde schijf en je komt weer zo één van die oude dingen tegen die je toen opgeslagen had omdat internet niet continu aan stond of je betaalde je arm aan telefoon rekeningen.
De volgende pagina's zijn zo een interessant iets dat ik toen las om mijn kennis te vergroten in mijn begin jaren van de sport.
Boeken werden gekocht en gelezen maar die waren nogal beperkt in aanbod en je wilt toch ook vergelijkingen kunnen doen tussen hetgeen de ene aanbrengt en hetgeen een andere weet te delen.
Het internet was dan weer een goede zaak dat je snel en meer kon verkennen.
Tegenwoordig weet ik niet of het nog allemaal zo eenvoudig is door een misschien, teveel aan aanbod.
Maar aangezien ik deze artiekels zeer verrijkend vond en nog steeds vind, zelfs nu dat ik er meer over weet en kan beoordelen, wil ik het graag delen met mensen die eventueel even leergierig blijken te zijn als mezelf.

De volgende artiekels komen niet van mij maar van de website http://www.seppalakennels.com/index.htm uit lang vervlogen tijd en die ik dan vertaald heb.
De auteur van de volgende artiekels is J. Jeffrey Bragg
  


Mezelf is mijn prille begin met mijn eerste honden, Racha en Rushky.
Een team bouwen

DE COMPLETE NOVICE die in de sledehondensport begint, wordt in het begin geconfronteerd met het moeilijkste aspect van het spel:
Een team honden zo bij elkaar krijgen dat ze allemaal tegelijk in dezelfde richting gaan, dat de richting de gewenste is en gecontroleerd door de menner, dat de honden niet vechten of klitten veroorzaken, dat de menner het team niet kwijtraakt en te voet midden in het bos belandt, en dat hij in staat is om het team in te sluiten, erop uit te trekken rennen en zonder onnodige incidenten naar huis terugkeren.
In het begin is het niet eenvoudig of gemakkelijk, maar wees niet ontmoedigd, want hoe verder je komt, hoe beter het wordt.
Degenen die er naïef van uitgaan dat het verwerven van een functioneel team een eenvoudige zaak is, staan een grote schok en teleurstelling te wachten.
Oké, een paar gelukkige individuen lijken geboren hondenmenners en -trainers te zijn, in staat om een werkend team te creëren uit relatief weinig belovend materiaal, zoals honden uit het plaatselijke dierenasiel; we hebben allemaal van die man gehoord, maar nu ik erover nadenk, heb ik hem op de een of andere manier nog nooit ontmoet!
Bespaar jezelf wat verdriet en ga er niet vanuit dat jij dat ook kunt.
Evenzo zullen wat ik GSD's noem - geen Duitse herdershonden, maar 'garageverkoophonden' - waarschijnlijk geen positieve ervaring zijn voor beginnende mushers.
Als iemand die honden niet meer wil en bereid is ze weg te geven of te verkopen met een smoesje, is de kans groot dat ze op de een of andere manier ongewenste probleemhonden zijn.
Een ander ding om te vermijden zijn GROTE honden -- de meeste beginners, vooral degenen met het 'Jack London-complex', gaan ervan uit dat sledehonden grote kolossale bruten van 85 tot 140 pond moeten zijn. (Hoe vaak heb ik iemands pas verworven sledehond bekeken terwijl hem werd verteld: "Is hij niet geweldig?
Hij weegt honderd pond!") Niets is minder waar.
Grote honden eten als paarden, vechten vaak als tijgers en hebben geen snelheid of uithoudingsvermogen, alleen kracht.
Snelheid en uithoudingsvermogen zijn veel belangrijker dan brute kracht.
Hondenvoer is duur.
Rust in je team is zeer gewenst.
Vermijd enorme gekruiste "husky's" en de grote raszuivere variëteiten als je honden op een slimme manier wilt besturen.
En als iemand je een heel hondenteam wil geven of verkopen dat hij op de een of andere manier niet meer nodig heeft, kun je beter beleefde geluiden maken en zo snel mogelijk ontsnappen.
Je hebt zijn problemen niet nodig, zeker niet als je weinig of geen ervaring hebt met sledehonden.
Dus laten we redelijk zijn en (aangezien dit de Seppala Siberian Sleddog-website is) aannemen dat je een voorzichtige en intelligente beginner bent die plezier wil beleven aan het bouwen en besturen van een recreatief hondenteam, en dat je serieus hebt nagedacht over het idee om dit te doen dus met Seppala's.
Maar hoe te beginnen?

JE ZAL IEMAND tot op zekere hoogte MOETEN VERTROUWEN.
Uw situatie is een beetje moeilijk, omdat het onwaarschijnlijk is dat een serieuze fokker de beste honden aanbiedt aan een nieuwe en onbekende beginnende bestuurder.
De sport heeft een hoog uitval- en verlooppercentage,, dus in een ras als dit, met een beperkte populatie, wil een fokker goede dieren plaatsen waar het een bijdrage zal leveren aan de ontwikkeling van het ras en zijn kennelnaam.
U moet daarom uw situatie op een geloofwaardige en openhartige manier uitleggen en u moet bereid zijn een serieuze toezegging te doen.
Honden van dit soort zijn niet zomaar handelswaar die u kunt gaan kopen zonder enige andere verplichting dan contant geld.
Je moet dus uitleggen dat je een team wilt bouwen en de hulp inroepen van iemand die de honden heeft die jij wilt.
Vragen om een team te kopen gaat waarschijnlijk niet werken.
De vraagprijs voor een functioneel en compleet team zou je doen wankelen, en de verkoper zou vermoeden dat je een week na de verkoop zou kunnen terugkeren met grote klachten, bewerend dat de honden niet deugen en totaal onhandelbaar zijn.
De kans is groot dat hij al weet dat u misschien niet over de vaardigheden beschikt om een team dat door iemand anders is opgeleid probleemloos draaiende te houden door van eigenaar te veranderen.
Honden zijn, net als mensen of zelfs meer dan mensen, van streek door grote veranderingen in hun leven, dus een aanpassingsperiode is noodzakelijk.
OKE, IK HEB VEEL GEZEGD over wat niet zal werken!
Nu moet je je afvragen wat zal werken.

Probeer dit.
Vraag de fokker of hij een oudere bewezen fokteef heeft om u te verkopen, met dien verstande dat u haar zult fokken met de dekreu die hij voorstelt (van hem of van iemand anders), dat u het hele nest zult houden en dat u zal proberen je eerste team uit dat nest samen te stellen, met hulp en advies van hem.
Als een serieuze fokker je een van zijn oudere getrainde vrouwtjes toevertrouwt, moet je begrijpen dat hij enige controle wil houden over wat er gebeurt en dat hij verwacht dat je tijdens het hele proces advies inwint en opvolgt.
Het gaat immers om zijn goede reputatie.
Om te beginnen weet u misschien heel weinig.
In je eentje zou je er best een puinhoop van kunnen maken, en dat zou een slechte weerspiegeling zijn van de kweker die het vrouwtje heeft geleverd!
De fokker heeft misschien geen teef die hij direct wil verkopen.
Vraag in dat geval of hij je een teefje wil leasen voor een enkel nestje.
Je betaalt om een teefje te leasen, hoewel waarschijnlijk minder dan je zou betalen om dezelfde teef helemaal te kopen.
U betaalt in ieder geval dekgeld voor de dekdiensten van de reu.
Toch is dit de goedkoopste en meest effectieve manier om vier tot zes goede jonge honden te verwerven.
De jongeren kennen je vanaf het begin en je leert samen de sport kennen, zodat er geen aanpassingsproblemen zijn.
Bovendien zult u waarschijnlijk eindigen met sledehonden van een kwaliteit die misschien niet zomaar te koop is, en heeft u een kleine bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van het ras.

Uit http://www.seppalakennels.com/index.htm, auteur J. Jeffrey Bragg


Leidhondtraining - Leaddog

GEEN TEAM KAN FUNCTIONEREN zonder ten minste één leaddog en beter nog twee, tenzij de bestuurder bereid is om wildernisjagers na te bootsen en voor zijn honden uit te ploeteren over ononderbroken paden op sneeuwschoenen! (Probeer het niet!)
Dit is een van de moeilijkste onderdelen van het noviciaat van de nieuwe hondenmenner.
Totdat je een hond hebt die de looplijn strak houdt terwijl je de rest van het team vasthaakt, start op commando, stopt op commando, links en rechts draait op commando en andere teams, obstakels en afleidingen passeert, heb je misschien een bende honden, maar je hebt geen team.
Het trainen van een leaddog lijkt een beetje op het verdienen van veel geld.
Het is een zware strijd om een leaddog te trainen als je nog geen leaddog hebt, net zoals het moeilijk is om miljoenen te verdienen zonder startkapitaal.
En net als rijk worden, zijn er veel verschillende plannen die beweren te garanderen dat je van je eerste sledehond een leider kunt maken.
Sommigen van hen werken zelfs - soms!
Het beste advies dat ik je kan geven is om een van de volgende twee manieren te kiezen:
Maak een leaddog van je eerste fokteef (als ze al geen leaddog is om mee te beginnen), of zoek iemand die op zoek is naar een thuis voor een afgedankte leaddog (de beste concurrenten zullen waarschijnlijk niets hebben dat je je kunt veroorloven, maar al die mushers die zich een weg naar de eerste plaats proberen te vechten, hebben de neiging om onderweg een hoop ongelukkige sledehonden af te werpen).
Erken dat zo'n hond "opgebrand" kan zijn en ernstige psychologische problemen kan hebben, en dat er een lange aanpassingsperiode kan zijn voordat de hond voor u zal leiden.
Er is geduld en begrip voor nodig om de oude leaddog van iemand anders over te nemen en hem voor jou aan het werk te krijgen; dit is gewoon geen 'plug and play'-situatie.
Honden leren het beste van andere honden.
Relatief weinig mushers blijken eigenlijk superieure hondentrainers te zijn.
Tenzij je jezelf al hebt bewezen door tientallen jachthonden of waakhonden te trainen, is de kans groot dat je ook geen geweldige trainer zult zijn.
Daarom hebben uw eigen gefokte honden de meeste kans om leiders te worden als ze hun vaardigheden kunnen leren van een hond die al weet wat hij moet doen.
Zo'n hond zal jou waarschijnlijk ook leren.

Een slimme jonge hond die bereid is te rennen zonder een andere hond voor hem, kan aan een dubbele lijn worden vastgehaakt naast een slimme, ervaren leider, en in twee seizoenen kan hij bijna net zo goed worden als de oude hond, zonder dat je iets anders doet dan proberen moeilijk fouten te voorkomen en het proces te verpesten!
ALS JE GEEN leider KUNT KRIJGEN om mee te beginnen, of als de hond die je aanschaft gewoon niet goed voor je werkt (geloof me, het gebeurt), dan moet je ofwel de moeder van je puppy's nemen (als je haar regelrecht hebt gekocht ) of de meest veelbelovende jongere en maak voor jezelf een leider door de aanhoudende toepassing van geduld en hard werken.
Het is niet gemakkelijk en ook niet onmogelijk.
Leiderstraining kan het beste in de zomer worden gedaan op een mountainbike, met alleen die ene hond die je wilt trainen. (De ene leidhond een andere hond laten trainen kan ook op een fiets, maar twee honden zouden de limiet moeten zijn voor fietstraining.)
Zoek een systeem van wandelpaden of boswegen (je kunt dit echt niet doen op de stoep in de buitenwijken) en ga aan het werk.
Zelfs als uw kandidaat in het begin zo in de war is dat hij of zij niet voor de fiets uit wil komen, kunt u beginnen door de hond naast de fiets te laten rennen, met een sleeplijn van drie of twaalf voet  ( 1 tot 4 m. ) die aan de voorste paal van de fiets is bevestigd. tussen de vork en het stuur.
Uiteindelijk zul je de hond zover krijgen dat hij "vooruit" blijft en op commando start en stopt.
Daarna is het gewoon een kwestie van oefenen.
Raak niet ontmoedigd als uw hond in deze situatie niet op topsnelheid rent.
We hebben een aantal zeer goede leiders gezien die nogal aarzelend en traag waren tijdens solo-fietstochten, om vervolgens in vuurballen te veranderen wanneer ze voor een team met een andere hond naast hen verslaafd waren.
Geduld (alweer) is jouw keynote.
Erken dat dit soort training voor de hond net zo stressvol is als het leren van differentiaalrekening voor jou.
Eén keer per dag is genoeg, niet langer dan twintig minuten!
Maar elke dag, met een dag of wat vrij als je stagiair tekenen van ontmoediging of verveling vertoont (door bijvoorbeeld "fluit"-commando's die ze al kent), in de zomer is prima.
Houd je training op het koelst mogelijke deel van de dag; ga indien nodig bij het aanbreken van de dag naar buiten.
Tegen de herfst zou je een hond moeten hebben die op zijn minst de anderen voor kan blijven, de lijn strak kan houden en de rest allemaal in dezelfde richting kan houden. (Misschien beheer je je eerste seizoen geen betrouwbare "gee" en "haw" directionele controle.)
Of je zult in die mate slagen, of je zult zeker weten dat je een leider van iemand moet kopen.
Houd goede moed -- het blijkt vaak dat die eerste leider, getraind door hard werken, een van je beste ooit zal zijn.

DE BASISCOMMANDO-set die een leider moet kennen is als volgt:
"out front" (ga naar het einde van de looplijn en houd deze strak),
"wahead" (startcommando -- gebruik wat u maar uitkomt, maar wees consistent),
" door" (rechtdoor blijven gaan, niet stoppen, die afleiding niet onderzoeken),
"gee" (naar rechts draaien),
"haw" (naar links draaien),
"pull, pull" (hard trekken ),
"easy, easy" (vertragen),
"let's go" (versnellen),
"whoa" (stop),
"no" (niet daar afslaan, niet doen),
"blijf" (gewoon blijven staan, niet draaien of stuiteren).
Je hebt misschien een speciaal inhaalcommando dat je gebruikt bij het inhalen van andere teams, of je gebruikt gewoon "door"; je kunt een leider leren "kom gee" of "kom haw" (draai van honderdtachtig graden), hoewel het niet essentieel is en een aansprakelijkheid kan zijn, omdat leiders het graag doen en het vaak zullen doen als ze niet worden opgedragen , op het slechtst mogelijke moment!
Je kunt er uiteindelijk in slagen om een leider "gee over" en "haw over" (beweeg naar de linker- of rechterkant van een breed pad) te leren, of "gee a little" en "haw a little" voor fijne richtingscontrole op bevroren wegen. meren of waar er verwarrende meerdere sneeuwscooterpaden zijn, enz.
Dat is in een notendop het basiscurriculum voor leidhonden.
Je leert het je stagiair niet allemaal in één seizoen, tenzij je hond een hondengenie is.
Wees in het begin tevreden als je het punt hebt bereikt waarop je vier tot zes honden op een ordelijke manier kan inspannen, eropuit kunt gaan, een parcours kunt lopen met verschillende draaimogelijkheden min of meer zoals je het bedoeld hebt, en weer thuiskomt zonder grote klitten of grote problemen.
Op dat moment ligt het moeilijkste deel van je carrière als hondenbezitter achter je en kun je jezelf met recht een musher noemen.
Het kan zes weken duren, of zes maanden, of een paar jaar.
Dat maakt niet uit, want als je eenmaal dat niveau van coördinatie tussen je honden en jezelf hebt bereikt, zul je de echte magie van het besturen van een hondenteam beginnen te ervaren.

Uit http://www.seppalakennels.com/index.htm, auteur J. Jeffrey Bragg


Mezelf op Macquigny, modder, modder en nog eens modder



Fiets Training

LAAT ME nog een paar woorden zeggen over fietstraining! ATV's ( quad's ) zijn erg populair geworden voor zomer- en herfsttraining van sledehonden.
Ze hebben de verdienste dat het meestal mogelijk is om een relatief groot team aan de haak te slaan en toch de controle te behouden.
Ze zijn echter niet de enige manier om op wielen te trainen, en zelfs niet per se de beste manier.
Op dit moment heeft Seppala Kennels niet eens een ATV!
We geven de voorkeur aan onze fietsen en driewielers met een stuur in Europese stijl (gemaakt van crossmotoronderdelen).
Hoewel het langer kan duren om door al uw honden heen te komen als u ze twee tot vier tegelijk moet uitlaten, in plaats van twaalf tegelijk, zult u uiteindelijk merken dat u veel minder problemen heeft en dat uw honden betrouwbaarder werken als ze worden getraind door twee en vier.
Hier zijn enkele van de nadelen van trainen met een ATV.
Honden hebben een hekel aan het geluid van de ATV-motor, of anders leren ze hun trektaak te ontlopen en de motor het werk voor hen te laten doen, waarbij ze de motorgeluiden als een ontsnappings-systeem gebruiken!
Ook in grote teams is het voor individuele honden veel gemakkelijker om weg te komen door zich terug te trekken en anderen het werk te laten doen.
Er is meer lawaai, meer verwarring en de aandacht van de bestuurder is te dun verspreid.
Het is ook gemakkelijk om te snel te gaan.
Bij wieltraining moeten hoge snelheden worden vermeden.
Bij werk in het begin van het seizoen is het doel om spieren en algemene conditie op te bouwen, niet om snel te gaan.
Te hoge snelheid op harde grond met ondergeconditioneerde honden nodigt gewoon uit tot blessures.
We hebben de neiging om het gevoel te hebben dat de fiets nogal onderbenut wordt als trainingsmiddel voor sledehonden!
Honden waarvan routinematig wordt verwacht dat ze uitgaan zonder dat anderen voor hen lopen, zullen met meer zelfvertrouwen rennen en u kunt leiderskandidaten ontdekken waarvan u niet wist dat u ze had.
Enkele waarschuwende woorden: probeer geen honden te trainen op een hoge racefiets met dunne banden.
Dikke banden zijn essentieel, de fiets mag niet te hoog zijn, hij moet stevig gebouwd zijn en het damesframe is een goed idee.
Het kan zijn dat u af en toe heel snel moet op- of afstappen!
Als het trekpunt te hoog is, wordt het gemakkelijk om de fiets van streek te maken, dus wielen met een kleinere diameter zijn een voordeel.
Respecteer altijd de limiet van twee honden - als er iets ernstig misgaat wanneer u met meer dan dat probeert te rennen, zult u gewond raken en kan de fiets ook een afschrijving zijn.

Uit http://www.seppalakennels.com/index.htm, auteur J. Jeffrey Bragg


Mezelf aan de start in Bokrijk
Herfsttraining - Sledehonden in conditie brengen

WIJ ZEGGEN DIT ZO juist, maar het is de moeite waard om te herhalen:
Het doel van herfsttraining is niet om snel te gaan, niet om een groot team samen te stellen, maar om sledehonden in een harde, fitte fysieke conditie te krijgen en controle over ze te krijgen.
Wanneer u in de nazomer of vroege herfst voor het eerst aanhaakt, zijn de honden waarschijnlijk in slechte conditie.
Dit betekent dat ze vrij gemakkelijk vermoeid of oververhit raken, dat hun spieren en gewrichtsbanden zich in hun meest kwetsbare toestand bevinden, gemakkelijk geblesseerd raken.
Het is precies op dit moment dat ze op hun meest gretig en ongedisciplineerd zijn.
Onder de omstandigheden die ik zojuist heb beschreven, is het ronduit dom om een grote reeks honden aan de haak te slaan, zelfs als je ze vastmaakt aan een vrachtwagen van vijf ton.
Geloof me, vier honden tegelijk is genoeg als je net begint in de herfst, zes hooguit en dat alleen als je tuig erg zwaar is dat vier honden gewoon niet comfortabel kunnen trekken.
Als je niet te veel honden hebt, is het ook prima om een voor een te fietsen.
Je wilt alle controle hebben die je kunt beheersen en je wilt dingen zo regelen dat de honden niet snel kunnen rennen.
Ook lange afstanden zijn buiten beschouwing gelaten.
Verdeel je groep honden in kleine teams.
Zo komt niemand weg met slecht gedrag en krijgen meer honden waardevolle ervaring aan de lijn.
Let op de temperaturen!
Train niet in direct zonlicht; train bij zonsopgang of wacht tot zonsondergang.
Als de temperatuur hoger is dan 16 graden Celsius (60 Fahrenheit), train dan helemaal niet, vooral niet als de luchtvochtigheid hoog is.
Bij deze hoge temperaturen lopen de honden groot gevaar op oververhitting en uitdroging.
Als u denkt dat een hond te heet is geworden, verspil dan geen tijd en laat hem onmiddellijk in koud water weken.
Let op hun tongen; een hyperuitgestrekte tong die steenrood van kleur is, is een symptoom van oververhitting.
Begin met zeer bescheiden afstanden van een halve mijl tot een mijl of zo (een of twee kilometer), minder als u puppy's traint.
Overwerk uw honden niet in het vroege seizoen.
Werk ze twee dagen op en een dag af, of om de andere dag.
Vergroot uw afstanden slechts geleidelijk naarmate de temperaturen lager worden en de honden aan conditie winnen.
Je hoeft echt niet meer dan vijf of zes mijl (acht of tien km) af te leggen tijdens de herfsttraining, tenzij je in een gebied bent met zeer late sneeuw en je mikt op middenafstandsraces in het begin van het seizoen.

  
HEB GEEN GROTE HAAST tijdens de herfsttraining.
Stop regelmatig om de honden even op adem te laten komen en ze het idee te geven dat ze geacht worden stil te staan bij haltes.
Als je ze er tijdens de wieltraining niet van kunt overtuigen dat stoppen tijdens een run normaal is en dat goede orde wordt verwacht, zul je het waarschijnlijk niet redden op sneeuw.
Wees stil, zelfverzekerd en methodisch tijdens de herfsttraining.
De honden zijn waarschijnlijk luidruchtig en rumoerig, maar laat ze je niet van streek maken.
Neem indien nodig een handler mee op het tuig; dit zal de honden een beetje vertragen en je iemand geven om de rem vast te houden terwijl je langzaam naar voren loopt en klitten uitzoekt of honden van de ene positie naar de andere verplaatst.
Hoe meer orde en discipline je in dit stadium kunt aanbrengen, hoe beter voor iedereen.
Ik herhaal het nog maar eens:
laat ze niet te snel gaan, ze verwonden alleen hun polsen of schouders.
Pas op voor overenthousiaste honden die bijten in hun neklijn of bij de ganglijn; laat ze er niet mee wegkomen.
Het is geen slecht idee om lichte kettingsecties te hebben in de kwetsbare delen van uw trainingsgangline met wielophanging, en in ieder geval moeten looplijnen voor herfsttraining van een duurzame constructie zijn met zwaardere materialen dan looplijnen voor sneeuwseizoen.
Ganglijnsecties kunnen over het algemeen ook iets korter zijn, aangezien snelheid in dit stadium geen doel is.
Wissel uw honden veel af tijdens de herfsttraining totdat u erachter komt wie het beste werkt in welke positie.
Probeer nieuwe potentiële klanten uit samen met een ervaren leider.
Dit is de beste tijd om te experimenteren, terwijl je maximale controle hebt en veel korte afstanden loopt.
Wees zeer voorzichtig met het oppervlak waarop u traint.
Je moet niet proberen sledehonden op de stoep te trainen, omdat dit zal resulteren in het ruïneren van hun voeten, of hun manier van lopen, of beide!
Zachte aarde is ideaal.
Grind is mogelijk, maar let constant op hun voeten en leg af of verkort afstanden bij de eerste tekenen van zelfs kleine problemen.
Als het seizoen verder gevorderd is, pas dan op voor hard bevroren grond!
Je kunt geen lange afstanden op bevroren grond met grote snelheid voortbeuken zonder de schouders te beschadigen.
Het is het gewoon niet waard.
Als je de afstand of snelheid niet verkleint, of stopt, zul je er spijt van krijgen - waarom zou je betrapt worden terwijl je een opwarmteam verzorgt net als de sneeuw begint te dwarrelen?

Uit http://www.seppalakennels.com/index.htm, auteur J. Jeffrey Bragg


Trainen op sneeuw - van wielen naar runners

ZODRA DE SNEEUW dwarrelt, kun je er maar beter zo snel mogelijk op hopen.
Dit kan het moeilijkste trainingsseizoen zijn (en is altijd in de Yukon), wanneer je sneeuw begint te krijgen maar je niet genoeg hebt om over te schakelen van wieltuig naar hondenslee!
Vooral als je een fiets gebruikt, kan vroege sneeuw de training van een wielopstelling ronduit verraderlijk maken.
Als uw gebied een lang overgangsseizoen heeft, is het misschien het beste plan om een robuuste, onverwoestbare "klopper"-slee aan te schaffen voor gebruik in het overgangsseizoen - en deze uit te rusten met stalen hardloopschoenen!
Runner-plastic is duur en het heeft geen zin om paar na paar plastic schoenen op te kauwen op grindpaden of blootliggende rotsen.
Een paar decennia geleden gingen mushers de hele winter op stalen lopers.
Ze zijn niet helemaal achterhaald, ze kunnen precies goed zijn voor dunne trailomstandigheden.
Als je een redelijke sneeuwbasis op je paden hebt, kun je bijna onmiddellijk de afstand verdubbelen die je op wielen hebt afgelegd.
Maar pas op dat u uw team niet te snel vergroot.
Sneeuwpaden in de vroege winter zijn zelden een solide aanhechtingspunt voor uw sneeuwhaak; het kan vrijwel onmogelijk zijn om veilig vast te haken totdat je een behoorlijke opeenhoping van harde sneeuw hebt.
Rijd nooit met meer honden dan u onder controle kunt houden.
Ervaren mushers zijn levenslang verlamd geraakt of overleden door deze eenvoudige, logische regel te negeren.
Een voormalige Yukon Quest-winnaar stierf op een november dag toen zeven groenlanders op weg waren naar het midden van een pas bevroren meer over dun zwart ijs; hij kon het team niet stoppen, dus honden en menner verdronken allemaal.
Een andere Quest-musher brak zijn nek met een team dat te groot was voor zijn trainingsparcours en omstandigheden.
Hoeveel honden u onder controle kunt houden, kan sterk variëren met het seizoen, de ervaring van de honden, de omstandigheden op het parcours, de ervaring van de musher en de fysieke toestand of conditie van de menner.
Neem geen risico's met uw leven, en ook niet met het leven van uw honden.
Wanneer de overgang naar hardlopers is gemaakt, is het vanaf dat moment een kwestie van volhardend werken, kilometers maken voor uw honden.
Vergeet niet om dingen af en toe te variëren om te voorkomen dat ze gaan vervelen of 'wrang'.
Als je altijd hetzelfde pad, dezelfde afstand en dezelfde weg volgt, zul je al snel een vermindering van het enthousiasme van je honden zien en een toename van wangedrag.
Geef ze af en toe iets nieuws om van te genieten; het houdt ze gelukkig aan het werk.
Ga door met het geleidelijk vergroten van uw trainingsafstand totdat u de beoogde afstand aflegt die u wilt afleggen.
Verkort dan af en toe de afstand en breng ze af en toe verder dan hun gebruikelijke trainingsafstand.
Geef ze af en toe een voorproefje van zwaar baanbrekend werken.
Het is triest om een hondenteam te zien dat geen idee heeft wat ze moeten doen als ze worden geconfronteerd met iets anders dan een glad, goed verzorgd, vlak parcours.
Neem ze af en toe mee naar het heuvelland, zodat ze van krachtwerk weten.

Uit http://www.seppalakennels.com/index.htm, auteur J. Jeffrey Bragg


Spierwerk - Vracht of passagiers vervoeren

Over *krachtwerk* gesproken, laten we even kijken naar het idee om een flinke lading in de slee te dragen.
Seppala's zijn veelzijdige sledehonden, niet alleen snelheidsduivels, dus we verwachten dat ze in staat zijn om in bull low te schakelen en een lading te verdragen wanneer de gelegenheid dat vereist.
Het is natuurlijk niet eerlijk om ze zonder enige ervaring te onderwerpen aan een plotselinge uitgebreide passagiersreis of een vrachtreis.
Hier is nog een reden om het in de herfst bij kleine teams te houden met grote wielopstellingen!
Het kan nooit kwaad - tenzij je nooit iets anders doet dan sprinten op een vlakke, geprepareerde baan - om je sledehonden te leren wat hard trekken inhoudt.
Begin, net als elke andere vorm van training, eenvoudig en bouw voort op vroege successen.
Gooi om te beginnen een paar zakken hondenvoer of een paar boomstammen van groene sparren in de mand van je rodelslee, bind ze vast met rubberen banden en ga er met een team van zes honden een paar kilometer op uit.
Verhoog de afstand bij volgende runs naarmate ze aan het gewicht wennen.
Geef ze rust als ze het nodig lijken te hebben.
Zodra ze het goed doen met dit plan, kunt u het gewicht verhogen totdat ze ongeveer 100 pond (45 kg) per hond slepen voor hun normale trainingsafstand. (Vergeet niet uw eigen lichaamsgewicht op te tellen bij het vrachtgewicht, tenzij u nooit op de lopers gaat staan!)
Ze kunnen meer dan dat dragen voor kortere afstanden als ze in een goede, harde conditie verkeren en gewend zijn om een last te slepen, maar veel afhankelijk van het terrein!
Net als al het andere in sledehondentraining, vereist het vervoeren van vracht en passagiers dat de menner zijn gezond verstand gebruikt.
Als het om steile heuvels gaat, moet u de last verlichten.
Als de sneeuwcondities plakkerig en zwaar zijn, moet u de lading opnieuw verlichten.
Verwacht niet dat drie honden van 35 pond met jou op de runners plus tante Sally (die 300 pond weegt) in de mand jou eindeloos zullen voor zeulen!
Als vuistregel geldt: vraag uw honden niet om meer dan het dubbele van hun lichaamsgewicht te slepen, tenzij u ze echt op een gespecialiseerde manier hebt getraind voor vracht- of passagierswerk.
Als u veel vracht vervoert, investeer dan in zware harnassen die voor de klus zijn gemaakt, met extra vulling.

* Gruntwerk* (vooral dat wat zwaar, repetitief of hersenloos is) dat als ongewenst wordt beschouwd.

Uit http://www.seppalakennels.com/index.htm, auteur J. Jeffrey Bragg


Training voor sledehondenraces -- Het concurrentievoordeel

IK BEN GEEN RACER, dus ik pretendeer niet gezaghebbend te spreken over training voor racewedstrijden op hoog niveau.
Aan de andere kant kan ik u echter vertellen dat het trainen van uw honden voor deelname aan lokale races - nogmaals - een kwestie is van uw gezond verstand gebruiken.
Als je dat gewoon doet en trouw traint, kan ik je bijna garanderen dat jij niet degene bent die achteraan komt. Seppala's hebben over het algemeen veel snelheid.
Sommige zijn sneller dan andere (dit geldt ook voor Alaskan husky's!), maar racende Seppalas zijn geklokt op 19,9 mph (32 km/u) in sprintcompetitie met 6 honden.
Er zijn maar een paar trucjes die ervoor zorgen dat je team competitief is in de meeste races.
Ten eerste moet u ervoor zorgen dat de honden in goede conditie zijn.
Teams die tijdens een race "crashen en verbranden" zijn bijna altijd ofwel onvoldoende geconditioneerd of niet goed gevoed, tenzij ze een virus hebben opgepikt (wat tegenwoordig een steeds groter risico lijkt te zijn bij races).
Ten tweede, zorg ervoor dat u uw honden regelmatig hebt getraind op vergelijkbare afstanden over vergelijkbaar terrein als die van de race waaraan u wilt deelnemen! (Als de race in de bergen is en je traint altijd op het vlakke, ben je op weg naar vernedering!)
En tot slot, train je leiders om andere teams in te halen en van hen weg te rijden!
Het is te gemakkelijk om vast te zitten aan een langzaam team op een raceparcours, simpelweg omdat je honden zo geïnteresseerd zijn in het andere team dat ze ermee willen reizen en het niet achter willen laten.
Inhaaloefeningen zijn het enige dat onmisbaar is als je fatsoenlijk wilt eindigen in races.

Als je alleen op die drie items let, ben je er vrijwel zeker van dat je ergens in het midden van het peloton terechtkomt (in het slechtste geval!)
In de meeste gewone races.
Daarna is het een kwestie van observeren wat winnende racers doen, een paar boeken lezen, zoals Jim Welch's "Speed Mushing Manual", en zaken als 'intervaltraining' oefenen om het basistempo van je team te verhogen.
Trainen voor wedstrijden kan zo ingewikkeld zijn als je het zelf wilt maken.
Maar als het je lukt om je Seppala's goed genoeg te trainen en te voeren om hun best mogelijke snelheidscapaciteiten naar boven te halen, zul je een aantal races winnen en altijd een gerespecteerde concurrent blijven.
Een laatste truc die veel helpt om ervoor te zorgen dat je team optimaal presteert, is door simpelweg na te denken over hoe je tijdens een race tijd kunt besparen.
Je team trainen om snel weg te rijden van een ingehaald team is zo'n item.
Ervoor zorgen dat je leiders scherp zijn op richtingscommando's is een andere (zodat je nooit tijd verliest met het maken van bochten).
Jezelf trainen zodat je van de hardlopers af kunt komen en kunt rennen wanneer dat nodig is, helpt ook veel. (Verschillende enthousiaste deelnemers zijn in de zomer marathonlopers geweest.)
Door er zeker van te zijn dat uw uitrusting probleemloos is en geschikt is voor de omstandigheden, bespaart u seconden.
Het is essentieel om uw honden goed gehydrateerd te houden - uitgedroogde dieren zijn niet competitief.
Door ervoor te zorgen dat ze hun darmen hebben geleegd voordat ze naar de startlijn gaan, bespaart u tijd op het parcours.
Denk er eens over na, je zult veel kleine dingen vinden die je kunt doen die twee seconden besparen hier, vijf daar, twintig seconden ergens anders.
Bij het Fairbanks Open North American Championship in 1998 werd de Noorse musher Egil Ellis van de 4e plaats geduwd door Amy Streeper, die hem met slechts een tiende van een seconde versloeg.
Weet je niet dat hij daarna wekenlang nachten wakker lag, denkend hoe hij zelfs maar een seconde had kunnen besparen - een halve seconde! - over een raceparcours van twintig mijl?

Als je gebeten wordt door de racemicrobe, laat winnen dan alsjeblieft geen obsessie worden ten nadele van je honden.
Ze rennen omdat ze het graag doen en omdat ze je een plezier willen doen.
Ze weten niet of ze derde of zesde zijn geworden, en de kans is groot dat het ze niet veel zou schelen als ze dat wel deden.
Als je racet, race dan omdat je het leuk vindt om met je honden uit te gaan en een onbekend parcours te lopen in een spannende context.
Word niet een van die ongelukkige mushers die altijd hun oude honden wegdoen en nieuwe kopen in de hoop te winnen.
De liefde, het vertrouwen en het gezelschap van sledehonden die je oude vrienden en 'familie' zijn, is meer waard dan welk aantal goedkope en chique trofeeën dan ook.
Als je honden gewoon verwisselbare krachtbronnen voor je worden, heb je de hele show gemist...

Uit http://www.seppalakennels.com/index.htm, auteur J. Jeffrey Bragg


Training schema en andere zaken.

Als U al de voorgaande artiekels van J. Jeffrey Bragg hebt gelezen zit U misschien nog met vragen, zoals, een trainingschema b.v.

Als vuistregel is het beter alle dagen tien minuten te trainen dan eenmaal per week een uur

Een training schema kan er zo uitzien in verband met de spier opbouw.
Drie dagen trainen T1, T2, T3 ( spieropbouw ) en een dag rust geeft een boost aan je spier opbouw.
A begin van de training naar B einde training, de spieropbouw gaat door C naar de volgende sessie van begin training A 24 uur later b.v.
Waarna het hele cyclus opnieuw begint maar op een hoger niveau.


Rust is belangrijk, maar te lange rust doet jouw trainingen teniet, wat je in de volgende afbeelding kan opmerken.
Als je aan E zou beginnen trainen zou je helaas het niveau van je eerste training hebben.
Daarom dat wanneer je spieropbouw doet, je als regel best max. 48 uur rust geeft om het afbouw proces niet in gang te zetten.

Als vuistregel telt ook dat je kracht moet trainen , snelheid komt dan vanzelf.
Als je de artiekels hebt gelezen zal je gelezen hebben dat kracht trainen de basis is van je training sessies, en dat snelheid een boosdoener is, zeker in het begin van je trainingen.
Eenmaal ze voldoende kracht hebben kan je over schakelen op snelheid en kunnen ze het ook aan, daarna is het zaak om de snelheid op te drijven naar hun topniveau.

Nog een regel die belangrijk is, is om je gemiddelde snelheid omhoog te krijgen door je top snelheid te verlagen.
Je top snelheid is de dooddoener voor je gemiddelde snelheid.
Tracht altijd onder de piek snelheid te blijven van ettelijke km/h.
Heb geen bang om je team af te remmen bij de start, later zal je gemiddelde snelheid stijgen door enkel je remblokjes te verslijten.
Dit geld voor alle teams, zowel snelle teams als tragere teams.





Footer logo
Terug naar de inhoud