De ontwikkeling van een pup
Immuniteit van pup af aan
Het immuunsysteem van een pasgeboren pup is afhankelijk van de moedermelk. De eerste melk ( colostrum) zoals bij alle dieren die zogen is van groot belang voor de bescherming van de pups tegen allerlei ziektes.
Maar niet enkel positieve stoffen worden hiermee overgedragen, ook minder wenselijke stoffen of ongedierte zullen hierdoor overgedragen worden zoals b.v. wormen indien de moeder deze heeft. Een pup is in alle opzichten een weerloos wezen en is volledig afhankelijk van de moeder. Dit zowel voor zijn immuniteit tegenover bacteriën, voor zijn voeding, voor zijn lichaamstemperatuur, tegenover zijn omgeving en voor zijn ontwikkeling op alle vlakken.
De eerste vier weken zal de pup kunnen leven op het immuunsysteem die de moeder hem/haar heeft gegeven bij de geboorte met de eerste melk, maar zal afnemen naarmate de tijd verstrijkt en zal de pup zijn eigen immuunsysteem ontwikkelen. Dit gaat geleidelijk aan om bij zijn twaalf weken een zelfstandig immuunsysteem te hebben ontwikkeld. Rond deze tijd zijn de melktandjes aanwezig.
Oogjes open zich voor de buitenwereld.
De tiende dag zullen de pups hun oogjes opengaan en de wereld stilletjes aan visueel kunnen waarnemen, de geur van hun moeder geleidelijk aan leren kennen en hun broertjes en zusjes ook kunnen gaan horen.
Wormen.
Er is veel kans dat de puppy's besmet zijn met wormen via de moeder. Als de pups besmet zijn ontstaat er een gesloten cirkel van besmetting doordat de moeder de pups schoon maakt en het nest proper houdt door de stoelgang van de pups op te likken. Deze eitjes gaan weer hun leven leiden en komen zo terug bij de pups via de moedermelk. Het is beter niet te wachten totdat men wormen ziet, aangezien men het pas zal opmerken als de pups al groter zijn en mogelijk al zwaar onder de wormen infest moeten gebukt gaan. Wormen nemen het voer weg van de pups, remmen de groei en verzwakt de pup zodat deze vatbaarder wordt voor allerlei infecties en ziektes. Het is een goede zaak om de pups regelmatig te ontwormen en dit om de twee weken de eerste twee maanden van hun leven of zolang de besmetting cirkel niet doorbroken werd. Daarna preventief om de maand tot ze één jaar oud zijn.
De meest voorkomende wormen zijn spoelwormen. Een pup met een dikke buik heeft ofwel net gegeten of zit met spoelwormen. Deze wormen zijn niet levensbedreigend zolang men ze tijdig opruimt en dus de pup ontwormt want die eten wat voor uw pup bedoeld was.
De moederteef kan je best voor de bevalling nog even ontwormen en dan samen met de pups wegens de cirkel die blijft draaien.
Spoelwormen en andere wormen zijn wel fascinerende wezens, en als je hun levenscyclus kent, kan je er beter tegen handelen.
Entingen tijdens het immuniteitsgat!
Een immuniteitsgat is een periode waar de moeder antistoffen zodanig verzwakt zijn en de pup zijn antistoffen nog niet helemaal op punt staat om hem een degelijke bescherming te bieden. Om de pup te beschermen in die periode zal er een eerste enting gebeuren op 6 weken tegen Parvovirose en de Hondeziekte die bij acht a negen weken zal herhaald worden voor Parvovirose en bijkomend tegen de ziekte van Weil. Op twaalf weken zullen al deze entingen nogmaals overgedaan worden alszijnde de definitieve entingen voor een periode gaande tot een jaar of meer.
Inenting
Waarom drie entingen ?
Zoals eerder vermeld komen ze in een immuniteitsgat en de eerste enting kan door de antistoffen die ze van de moeder kregen en nog genoeg bescherming bieden; inwerken tegen de enting en zodoende wordt deze geneutraliseerd en verzwakken nog steeds verder de aanwezige antistoffen van de moeder. Aan negen weken wordt de eerste herhaling gedaan om vooralsnog, indien het geneutraliseerd zou geweest zijn, ze bescherming te bieden die al meer kans heeft om effectief bescherming te bieden. Aan twaalf weken zijn de antistoffen van de moeder zodanig verzwakt of zelf volledig verdwenen dat een enting zijn nut heeft.
Omgaan met het immuniteitsgat.
In heel deze reeks entingen en mogelijke tegenwerking van de antistoffen bevindt de pup zich in een wazige zone van bescherming die ons voorzichtig moet doen omgaan met de pup zijn contacten met de buitenwereld.
Aan acht weken worden de pups geplaatst bij een nieuw gezin en deze zijn zo blij met hun nieuwe aanwinst dat ze ermee gaan pronken bij familie en vrienden. Ze de opvoeding terdege serieus nemen dat ze de pup alle ervaringen van de wereld moeten aanleren nu ze nog heel ontvankelijk zijn voor allerlei prikkels en ze zo in allerlei omgevingen zullen zetten waar er gevaar kan zijn voor de pup zijn gezondheid. Het is ook de periode van de meeste overlijdens bij pups.Om zo veilig mogelijk om te gaan met de pup zijn gezondheid is het wenselijk om niet voor zijn tweede enting allerlei uitstapjes ermee te doen, daar het niet zeker is of ze degelijk beschermd zijn. Zelf na de tweede enting zal je beter een dag wachten om ermee naar buiten te komen. Nieuwe prikkels mogen voor ons mens als positief beschouwd worden, voor de pup is dit steeds stress totdat hij weet dat het positief is. Zijn nieuwsgierigheid zal hem ertoe bewegen ontdekkingen te verwezenlijken, maar dit zal geleidelijk aan gebeuren en naar zijn eigen ingesteldheid. Daarom dat er verschillen zijn in pups hun ontdekkings evolutie. Ze zijn allen nieuwsgierig maar zullen elk voor zichzelf uitmaken wanneer de volgende stap kan gezet worden.
Stress is een energie verslinder, veel meer dan sporten.
Een pup die veel nieuwe ervaringen voorgeschoteld krijgt verbruikt veel energie, en wij als mens zien een vermoeide pup als normaal omdat het net een pup is. Niemand staat erbij stil dat de vermoeidheid geen fysieke inspanning hoeft te zijn, maar dat het vanuit stress komt.
Of je pup nu door stress of door fysieke inspanning vermoeid is duidt op een verzwakt afweer mechanisme op dat moment, en zijn ze vatbaarder voor allerlei onvriendelijke omgevingsfactoren. Het is aan ons om onze pup een rustige omgeving te bezorgen voordat het kwaad is geschied. Leuke foto's van pups die in hun eetkom in slaap vallen of ergens in the middle of the woonkamer in dromenland zijn. Ze zijn nog afhankelijk van anderen hun bescherming, en daar liggen is geen natuurlijk iets voor een levend wezen die zichzelf nog niet kan beschermen. Maar dit duidt op een laag niveau aan energie en aan hun eerste defensie, het immuunsysteem. We zijn allemaal vatbaarder voor ziektes wanneer we vermoeid zijn, zo is dat ook voor je pup.
Pup Energie
